Στο βίντεο που ακολουθεί ο δολοφονηθείς πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι αποκαλύπτει δημοσίως το ρόλο και τη δράση του Παγκόσμιου συστήματος διακυβέρνησης το οποίο διαμορφώνει και ελέγχει τις τύχες των λαών.
Η ομιλία του προς τον αμερικανικό λαό είναι κάτι παραπάνω από ανατριχιαστική αφού βάζει τέλος σε όσους απορρίπτουν την ύπαρξη αυτής της μυστικής ελίτ εξουσίας και χαρακτηρίζουν σενάρια συνωμοσιολογίας τα όσα κατά καιρούς έχουν γραφτεί και έχουν ακουστεί για τη νέα τάξη πραγμάτων και για τους Illuminati.
Ο Κένεντι μιλάει για την ύπαρξη ενός παρακράτους το οποίο δρούσε από εκείνη την εποχή με «μυστικούς όρκους» και «μυστικές διεργασίες», όπως αναφέρει επί λέξη.
Αγαπητοί πατριώτες, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο (Ελληνοϊταλικό , Ελληνογερμανικό πόλεμο & Μέση Ανατολή) οι Έλληνες Στρατιώτες που έχασαν την ζωή τους ή αγνοούνται μέχρι σήμερα, είναι 15.557.
Οι 13. 253 Ηρωικοί Έλληνες Στρατιώτες χάθηκαν στη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου με την συντριπτική πλειοψηφία, εντός της αλβανικής επικράτειας .
Το ιστορικό ΟΧΙ του 1940 έγινε σύνθημα, μετουσιώθηκε σε πράξη αντίστασης και μαζί με την ιαχή ΑΕΡΑ, έγιναν η κινητήριος δύναμη των ηρωικών μας φαντάρων όπου στα βουνά και στα φαράγγια της Β. Ηπείρου και της Αλβανίας, ανέτρεψαν, καταδίωξαν και κατατρόπωσαν τις ορδές των Ιταλών.
Όμως λίγοι από τους πεσόντες είναι ενταφιασμένοι σε κάποιο νεκροταφείο, ενώ διάσπαρτα και εγκαταλειμμένα οστά Ελλήνων Στρατιωτών, υπάρχουν σε πλαγιές, βουνά και δάση.
Η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού έκδωσε το βιβλίο «ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΙ 1940 -1945» , όπου κατέγραψε και έφερε στο φως, όλους τους Έλληνες Αξιωματικούς και Στρατιώτες που σκοτώθηκαν ή αγνοούνται, όπου ανάμεσα τους είναι και αρκετοί Αιτωλοακαρνάνες.
Η καταγραφή ιστορικών γεγονότων, έτσι όπως έλαβαν χώρα και όχι ωραιοποιημένα, για να υπηρετήσουν κάποια σκοπιμότητα, είναι χρέος εκείνων που τα έζησαν ή έχουν κάποια στοιχεία γι’ αυτά.
Και είναι ηθική υποχρέωσή τους, γιατί η διαφύλαξη της μνήμης τους συντηρεί την ιστορική συνείδηση κάθε λαού.Με τις σκέψεις αυτές αποφάσισα να καταγράψω κάποια γεγονότα από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, συνδεμένα με την πόλη μας, όπως τα έζησα σαν ακαδημαϊκός τότε, κατά ένα τρόπο, πολίτης κι’ ύστερα φοιτητής(…) Συνηθίζουμε, να θεωρούμε, ότι ο πόλεμος είναι ένα γεγονός, που ξεσπάει ξαφνικά, όπως η αιφνίδια νεροποντή. Και όμως αυτό δεν είναι αληθινό. Προηγείται ένα προπαρασκευαστικό στάδιο, που το ζουν σε όλες του τις πτυχές οι πολιτικοί και οι διπλωμάτες κι’ εκείνοι που έχουν τη δύναμη της πρόβλεψης, πράγμα που δεν συνέβαινε στην περίπτωση μου. Αυτό το προπαρασκευαστικό στάδιο, με εμφανή γεγονότα, το ζήσαμε ιδιαίτερα εμείς οι Ναυπάκτιοι.
Λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940, ο Μουσολίνι απέστειλε τελεσίγραφο στην Ελλάδα. Ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι, το παρέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά. Η τότε Ιταλική κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.
Μετά την ανάγνωση του κειμένου, ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στην επίσημη διπλωματική γλώσσα, τα γαλλικά, την ιστορική φράση: «Alors, c’est la guerre».
Κάπως έτσι περιγράφεται η άρνηση της υποταγής του ελληνικού λαού και η συνέπεια αυτής ήταν η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου μόλις δυόμιση ώρες αργότερα και η είσοδος της χώρας μας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ».
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, γιορτάζουμε το «Έπος του Σαράντα» και τις μεγάλες νίκες του ελληνικού στρατού εις βάρος των Ιταλών. Ενώ οι περισσότερες χώρες γιορτάζουν την ημερομηνία λήξης του πολέμου, η Ελλάδα πρωτοτυπεί γιορτάζοντας την 28η την είσοδό της σε αυτόν.
Τί έγινε όμως τότε; Ακολουθεί πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Το μόνο που έχουν οι Δημοκρατικοί ως όπλο, είναι η συνεχής προβολή κάλπικων δημοσκοπήσεων, με σκοπό να επηρεάσουν το εκλογικό σώμα υπέρ τους. Όμως, ούτε αυτό φαίνεται να δουλεύει, καθώς η εικόνα και ο παλμός της κοινωνίας, δείχνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που προβάλλουν οι ψεύτικες δημοσκοπήσεις, με αποτέλεσμα να προκαλούν ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση των οπαδών του Ντόναλντ Τραμπ, που νιώθουν, ότι ο Πρόεδρος βάλλεται άδικα από ΜΜΕ. Η βραδιά της 3ης Νοεμβρίου, δε θα καταγράψει απλά μία νίκη των Ρεπουμπλικανών. Θα καταγράψει μία κοσμοσυστημική αλλαγή, πλανητικών διαστάσεων. Θα καταγράψει το τέλος μίας ολόκληρης εποχής.
Σε ευχαριστούμε πρόεδρε, σ’ ευχαριστούμε που αναγνωρίζεις την προσφορά των Ελλήνων. Είθε ο Παντοδύναμος να σου δίνει δύναμη και υγεία να ανταπεξέλθεις στα δύσκολα καθήκοντα σου. Σε παρακαλούμε όμως μην ξεχάσεις και την Ελλαδίτσα μας που τώρα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται να την στηρίξεις και να την βοηθήσεις. Τα μάτια μας τρέχουν δάκρυα χαράς για όσα ακούσαμε να λες για την χώρα μας. Σ’ ευχαριστούμε και πάλι μέσα από την ψυχή μας.
Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571) με μεγάλη πιθανότητα είναι ένα από τα πιο γνωστά γεγονότα στην μακρόχρονη ιστορία των σχέσεων Τουρκίας – Ευρώπης. Από τον 16ο αιώνα και εδώ, τα σύμβολα, οι αναμνήσεις και τα αισθήματα που θυμίζει η ναυμαχία αυτή, υπήρξαν παντοτινά χαρακτηριστικά για τη σύγκριση των ισλαμικών και δυτικών αντιλήψεων. Πέραν από μια απλή ναυμαχία συνέδεσε με απρόσμενο τρόπο την μοίρα διαφορετικών ανθρώπων. Αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα που μαρτυρεί αλληλένδετες έννοιες αιχμαλωσίας, ξενιτιάς και ξαφνικής επιστροφής στο σπίτι του διάσημου Ισπανού συγγραφέα του Μεσαίωνα Μιγκέλ ντε Θερβάντες που ήταν από τις αναδυόμενες φιγούρες της δυτικής λογοτεχνίας και του Οθωμανού κρατικού προσώπου, ιστορικού και ποιητή Χιντλί Μαχμούτ.
Τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου και τον ρόλο των Ελλήνων σε αυτή προσπαθεί να καλύψει το νέο ιστορικό μυθιστόρημα της Ευρυδίκης Λειβαδά Ντούκα με τίτλο «Στους θρόνους της Αποκάλυψης».
Η ιστορία έχει κατατάξει τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου στα επιτεύγματα της Δύσης. Αναμφίβολα το κέντρο λήψης αποφάσεων που οδήγησε στη νίκη ήταν δυτικής προέλευσης. Όμως μεγάλο μέρος του μυϊκού συστήματος αυτού του πολυσύνθετου σώματος ήταν ελληνικό. Αυτό είναι ένα όχι γνωστό θέμα γιατί οι πηγές που εξασφαλίζουν στοιχεία είναι ελάχιστες και διάσπαρτες.
Κωνσταντινούπολη ! Η Πόλη των πόλεων, η μεταξύ των δύο κόσμων Ανατολής και Δύσης ευρισκόμενη…
«…. Οι Ελληνες μόλις διέτρεξε η φήμη πως έπεσε η Πόλη, άλλοι άρχισαν να τρέχουν προς το λιμάνι στα πλοία των Βενετσιάνων και των Γενοβέζων και καθώς ορμούσαν πολλοί πάνω στα πλοία βιαστικά και με ακαταστασία χάνονταν, γιατί βούλιαζαν τα πλοία.
Και έγινε εκείνο που συνήθως γίνεται σε τέτοιες καταστάσεις. Με θόρυβο, φωνές και χωρίς καμιά τάξη έτρεχαν να σωθεί ο καθένας μέσα σε σύγχυση…
…. Ένα μεγάλο πλήθος άνδρες και γυναίκες, που όλο και μεγάλωνε από τους κυνηγημένους, στράφηκε προς τον πιο μεγάλο ναό της Πόλης, που ονομάζεται Αγια Σοφιά.
Μαζεύτηκαν εδώ άνδρες, γυναίκες και παιδιά…
Σε λίγο όμως πιάστηκαν από τους Τούρκους χωρίς αντίσταση. Πολλοί άνδρες σκοτώθηκαν μέσα στο ναό από τους Τούρκους…
Αλλοι πάλι σ’ άλλα μέρη της Πόλης πήραν τους δρόμους χωρίς να ξέρουν για που.
Σε λίγο άλλοι σκοτώθηκαν, άλλοι πιάστηκαν και πολλοί όμως από τους … … … Ελληνες φάνηκαν γενναίοι° αντιστάθηκαν και σκοτώθηκαν, για να μη δουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους σκλάβους.
Σε όλη την Πόλη τίποτε άλλο δεν έβλεπες παρά αυτούς που σκότωναν και αυτούς που σκοτώνονταν, αυτούς που κυνηγούσαν και κείνους που έφευγαν…”
( Λαόνικος Χαλκοκονδύλης, “Απόδειξις ιστοριών”)
Εάλω η Πόλις…
===============
Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης άρχισε επίσημα στις 7 Απριλίου του 1453.
Όμως οι προετοιμασίες είχαν αρχίσει τον Ιανουάριο του ίδιου έτους με την μεταφορά των κανονιών και τον Μάρτιο με την έλευση του Οθωμανικού στρατού κάτω από τα τείχη της Πόλης.
Οι πολιορκητές ανέρχονταν σε 150.000 στρατιώτες και πλαισιώνονταν από τεχνίτες, εργάτες, υπηρέτες, κλπ. και μεγάλο πλήθος ατάκτων.
Ηταν άριστα οργανωμένος και εκπαιδευμένος και φανατισμένος από τους δερβίσηδες (Τούρκους μοναχούς), που κυκλοφορούσαν στο στρατόπεδο και τόνωναν την πολεμική ορμή του πλήθους. Ο πολεμικός στόλος αποτελούμενος από 400 πλοία έφθασε στο Βόσπορο στις 12 Απριλίου.
Ο Μωάμεθ έστησε τη σκηνή του απέναντι από την Πύλη του Αγίου Ρωμανού.
Για τον αποκλεισμό της πόλης χρησιμοποίησαν τα κάστρα που είχαν χτίσει στις δυο πλευρές του Βοσπόρου, το Ανατολού και το Ρούμελη…
Πράος και διαλλακτικός χαρακτήρας, ο βασιλιάς Παύλος ανέβηκε στον ελληνικό θρόνο σε μία από τις πιο φορτισμένες ιστορικές περιόδους του ελληνικού 20ού αιώνα. Έφυγε πρόωρα από τη ζωή στις 6 Μαρτίου, αφού λίγες ημέρες νωρίτερα είχε ορκίσει, βαριά άρρωστος, την κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου στο Τατόι.
